مدت زمان مسری بودن برونشیت

برونشیت می‌تواند به دلایل مختلفی همچون عفونت ویروسی، عفونت باکتریایی، کشیدن سیگار، قرار گرفتن در معرض دود و غیره ایجاد شود. از آنجا که برخی از موارد برونشیت مسری می‌باشند، ضرورت دارد که در خصوص این بیماری تنفسی اطلاعاتی داشته باشید.
تمام انواع برونشیت، مسری نمی‌باشند. این بیماری تنها در صورتی که ناشی از عفونت ویروسی و یا باکتریایی باشد، مسری خواهد بود. موارد برونشیت حاد معمولاً مسری می‌باشند.
برونشیت یک بیماری تنفسی است که با التهاب برونش و یا انشعاباتی از نای به دلیل وجود ویروس یا باکتری مشخص می‌شود. برونشیت مزمن نوعی از بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) است. این بیماری می‌تواند افراد را از هر گروه سنی تحت تأثیر قرار دهد.

آیا برونشیت مسری است؟

پاسخ آن بله و خیر است! تنها نوعی از برونشیت که ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی است مسری می‌باشد. تنها چند مورد از برونشیت حاد مسری بوده و انواع مزمن آن اینطور نیستند. بنابراین، ضروری است که به منظور تعیین مسری بودن و نبودن آن، علت این بیماری را پیدا کنیم. برونشیت حاد به دلیل عفونت ویروسی و یا باکتریایی بوجود می‌آید. در صورتی فردی سالم دچار این بیماری می‌شود که در تماس با مایعات بدنی شخص مبتلا به آن قرار گیرد. در مقابل، برونشیت مزمن معمولاً به دلیل کشیدن دخانیات و دیگر دلایل بوده و در نتیجه، مسری نمی‌باشد. برونشیت آسمی مزمن مسری نیست.

دوره‌ی مسری بودن برونشیت چگونه است؟

برونشیت تا زمانی که علائم آن قابل مشاهده باشند مسری است. ضروری است که در صورت مشاهده‌ی هرگونه علامت و نشانه‌ای درمان فوری بر روی آن انجام شود. گرچه با مصرف داروهای آنتی بیوتیک، مخاط روشن و برطرف شده و علائم کاهش می‌یابند، اما برونشیت می‌تواند تا زمانی مسری باشد که علائم دیده می‌شوند. با این حال، به این دلیل که حداکثر موارد ناشی از عفونت ویروسی می‌باشند، همیشه درمان با آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
  

آیا برونشیت در کودکان مسری است؟

کودکان و افراد مسن نسبت به افراد متعلق به گروه‌های سنی دیگر، بیشتر مستعد ابتلا به برونشیت حاد می‌باشند. برونشیت در کودکان بسیار شایع بوده و از اینرو والدین بایستی بسیار مراقب بوده و در صورت مشاهده‌ی هرگونه علامتی به پزشک مراجعه نمایند.
پس از مصرف داروهای آنتی بیوتیک، برونشیت تا چه مدت مسری خواهد بود؟
داروهای آنتی بیوتیک جهت درمان موارد باکتریایی برونشیت تجویز می‌شوند. پس از مصرف آنتی بیوتیک، عفونت معمولاً ظرف 7 تا 8 روز به طور کامل فروکش می‌کند. اما آنتی بیوتیکها در مقابل عفونت ویروسی و موارد برونشیت مزمن بی اثر می‌باشند. در موارد خفیف، عفونت به خودی خود از بین می‌رود. به محض فروکش نمودن علائم به طور کامل، پس از تکمیل دوره‌ی آنتی بیوتیک، برونشیت دیگر مسری نخواهد بود.
اینها سئوالاتی بوده که در خصوص برونشیت پرسیده می‌شوند. در این بخش اطلاعاتی با جزئیات بیشتر را در خصوص این بیماری، علل، علائم و شیوه‌های درمانی و اقدامات پیشگیرانه در اختیارتان قرار می‌دهیم.

برونشیت چیست

• علل
از آنجا که غشاءهای داخلی برونش‌ها یا نایژه‌ها عفونی و یا ملتهب می‌شوند، ترشح بیش از حدی از مخاط وجود داشته که می‌تواند مجراها را مسدود سازد. برونشیت حاد در اثر ویروس و یا باکتری بوجود می‌آید. 90% موارد حاد به دلیل عفونت ویروسی می‌باشند. ویروس آنفولانزا، رینوویروس یا ویروس سرماخوردگی و ویروس سن سی شیال تنفسی (RSV)، ویروس‌هایی هستند که موجب بروز برونشیت می‌شوند. در حالی که، برونشیت باکتریایی به علت استرپتوکوک پنومونیه (پنوموکوک)، مایکوپلاسما، و غیره بوجود می‌آید. استرپتوکوک پنومونیه معمولاً موجب بروز برونشیت باکتریایی ممتد یا طولانی می‌گردد.

از سوی دیگر، برونشیت مزمن می‌تواند به دنبال یک التهاب قدیمی یا عفونت راه‌های هوایی یا برونش‌ها ایجاد شود. عواملی مانند، کشیدن سیگار، قرار گرفتن مداوم در معرض آلاینده‌های صنعتی، و هوای سرد می‌توانند منجر به بروز برونشیت مزمن گردند. بایستی به خاطر داشته باشید که دود غیر مستقیم (که به فردی غیر سیگاری اشاره داشته که در جایی حضور دارد که افرادی در حال کشیدن سیگار می‌باشند) نیز یکی از علل مهم بروز برونشیت مزمن است.